πελαστό(ν)

το

μουσικό σημείο τής μελωδίας τών κρατημάτων και άλλων μελωδικών θέσεων τής εκκλησιαστικής μουσικής.

[ΕΤΥΜΟΛ. Πιθ. < πελάζω. Ο τ. μαρτυρείται από το 1863 στο περιοδικό Ελληνικός Φιλολογικός Σύλλογος Κωνσταντινουπόλεως].